Αστικοποίηση παράκτιας ζώνης

• 
• 

Η παράκτια ζώνη είναι ιδιαίτερα ευάλωτη καθώς εκεί υπάρχει αυξημένη βιολογική δραστηριότητα και υπάρχει πληθώρα πολύτιμων οικοσυστημάτων και θαλάσσιων οργανισμών. Ωστόσο, η υψηλή συγκέντρωση ανθρώπινων κοινωνιών και η αυξημένη δραστηριότητα στις ακτές όλου του κόσμου, υπηρετώντας  την οικονομική ανάπτυξη, έχει οδηγήσει σε σημαντική υποβάθμιση παράκτιων περιοχών σε όλο τον κόσμο.  

Στις παραθαλάσσιες πόλεις συμπεριλαμβάνονται 9 στα 10 μεγαλύτερα αστικά κέντρα του κόσμου, ενώ υπολογίζεται ότι ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός της γης, δηλαδή περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζουν σε απόσταση 100 χλμ. από τις ακτές. Eπιπλέον, οι παράκτιοι πληθυσμοί εμφανίζουν υψηλές αυξητικές τάσεις σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενες χώρες όπου κάτοικοι μεταναστεύουν από τις αγροτικές περιοχές στα μεγάλα αστικά κέντρα για εύρεση εργασίας.  

Η αστικοποίηση των παράκτιων περιοχών απαιτεί κατασκευές κατοικιών και  έργα υποδομής και υποστήριξης, όπως δρόμους, χώρους στάθμευσης, δίκτυα ύδρευσης, ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών, λιμάνια, μαρίνες, κ.ά., τα οποία είναι αναγκαία για τη διαβίωση του τοπικού πληθυσμού και των τουριστών. 

Καθώς οι αστικές περιοχές επεκτείνονται, εντείνεται παράλληλα και η χρήση της γης και των υδάτων των περιοχών που τις περιβάλλουν οδηγώντας συχνά στην περιβαλλοντική τους υποβάθμιση. Η ανεξέλεγκτη οικιστική ανάπτυξη έχει συχνά ως αποτέλεσμα την απώλεια πολύτιμων παράκτιων οικοσυστημάτων όπως οι υδροβιότοποι, ενώ ζώα όπως οι φώκιες Monachus monachus που χάνουν τους βιότοπους τους απειλούνται με εξαφάνιση. Επίσης, δημιουργούνται προβλήματα όπως η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, ενώ η αποψίλωση δασικών εκτάσεων μπορεί να αλλάξει ριζικά τη διοχέτευση των όμβριων υδάτων προκαλώντας κατολισθήσεις ιλύος και άλλα προβλήματα, αυξάνοντας ταυτόχρονα τον αριθμό των περιοχών που κινδυνεύουν από πλημμύρες. 

Ο τουρισμός συμβάλλει στην αστική εξάπλωση, ιδίως κοντά σε παράκτια αστικά κέντρα όπως κατά μήκος των έντονα ανεπτυγμένων ακτών της Μεσογείου. Ο ελλιπής σχεδιασμός της τουριστικής ανάπτυξης μπορεί επίσης να αυξήσει τις πιέσεις σε περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα με την επάρκεια υδατικών πόρων και τη διαχείριση αποβλήτων. Το πρόβλημα της παράκτιας υπερανάπτυξης είναι ιδιαίτερα οξύ σε χώρες της νότιας Ευρώπης, όπου πολυάριθμες δεύτερες κατοικίες είναι παράνομες και δεν τηρούν τους νόμους της χωροταξίας.